Settling in

Hallo allen, het is weer even geleden sinds het laatste bericht, maar ik ben dan ook al geheel geïntegreerd in Nieuw Zeeland geloof ik: Het leven verandert hier heel erg langzaam (met dat verschil misschien dat ik dat niet wil accepteren ;)). Ik ben iedere dag zeker 14 uur druk in de weer en iedere keer komt er weer iets anders op je pad, maar in grote lijnen is er nog heel heel weinig veranderd: Het hostel is ondertussen mijn huis, ik heb nog steeds iedere dag een hoop stomme dingen te regelen (printerverbindingen, rij-examen om met de bus van de uni te mogen rijden, lezingen van collega’s, evaluatieformulieren, zwembadtrainingen voor een wetenschappelijk duikcertificaat, verzin het maar!), zodat ik nog maar heel erg weinig dagen ben toegekomen aan het daadwerkelijke werk. Maar goed, dat hoort er ook allemaal bij, dus ik vertel mezelf gewoon iedere dag dat ik nog steeds vooruit kom ;).

Verder heb ik wel het één en ander op papier gekregen voor het project en iedere week bespreek ik nu een uurtje met Simon waar de focus zou moeten liggen en hoe verder te gaan, dus dat is een hele fijne manier van werken. Meer tijd zou zeker goed zijn, maar dat is vrij lastig als je werkt met de baas van de hele school, die voor we in een bespreking zijn, zeker 4 keer door mensen wordt aangehouden op de hal.. Maar hij is wel heel betrokken en goed in zijn vak, dus dat is het belangrijkste. Een aantal extra meetings schuiven we er later wel in :). Daarnaast ben ik iedere dag druk aan het werk met mijn schattige bleke baby’tjes in het lab. Voeren, water verschonen, verhaaltje voorlezen. Voor de experimenten eind van het jaar, hebben we namelijk een hoop anemonen nodig… Want voor alle geïnteresseerden:

***Wetenschappelijk intermezzo***
Ik ga dus onderzoeken in welke mate moleculaire communicatie van belang is voor het vestigen van een gastheer-Symbiodinium symbiose. Huh? Ja, dat dus, ik zal proberen zo correct mogelijk te blijven zonder al te veel onnodig ingewikkelde woorden… Maar jullie weten waarschijnlijk dat planten zonlicht kunnen gebruiken om suikers te maken. En fytoplankton is eigenlijk een verzameling van kleine plantjes in de oceaan. Deel van dit soort plankton leeft in samenwerking met koralen.
Sterker nog, de algen zijn wat koralen hun kleur geeft en als koraal bleekt, betekent dit dus eigenlijk dat het zijn algen verliest. Waarom is dit dodelijk voor het koraal? Dat hoeft niet zo te zijn, maar de meeste koralen zijn voor een groot deel van hun voedsel afhankelijk van de algen, die als kleine fabriekjes met zonnepanelen fungeren. Moet een koraal het dus te lang doen zonder algen, dan verzwakt hij en kan hij sterven.
Nu is het zo dat de koralen vaak niet met de interne algen worden geboren. En waar sommige van de algen direct worden opgenomen door het koraal en daar blijven, zijn er ook gevallen waarin het koraal de algen afstoot of zelfs opeet. Dit lijkt te gebeuren als de algen niet al te veel suikers afgeven, dus het koraal is eigenlijk een zeer groffe baas voor zijn algen; als de koe niet genoeg melk geeft, dan mag ze naar het slachthuis.
Wij willen dus gaan kijken naar de stofjes die worden uitgewisseld tussen de twee en hopen een verklaring te vinden voor het al dan niet slagen van een symbiose (samenlevingsverband).
***Einde wetenschappelijk intermezzo***

Vandaar dus een hele verzameling anemonen voor mij (die werken ongeveer hetzelfde als koralen). En omdat we ze zelf opnieuw algen willen geven om alles van begin tot einde te volgen, mag ik ze kweken in het donker met een mini lampje om te zien waar de doorzichtige kleintjes blijven als je het water ververst. Schitterend werkje, maar het wordt steeds makkelijker! Verder geef ik ze iedere avond te eten (heerlijke verse mini scampi’s/sea monkeys), wat dus zeker nodig is aangezien ze geen licht krijgen en ze groeien als kool! Zeker al bijna een centimeter nu die dingen. En aangezien al het zeewater dat ze krijgen iedere dag moet worden gefilterd (er mogen natuurlijk niet per ongeluk algen in het water zitten!), ben ik daar ook heel wat uurtjes mee zoet iedere dag. Net als met het 1 keer per week water gaan halen aan het universiteitscentrum in de baai van Zuid Wellington. Schitterende vergezichten over puntige rotsen wel!

Verder is het hostel dus steeds meer mijn huis geworden treurig genoeg, maar links en rechts zijn er ook wel hele leuke mensen te vinden, die ook al zeker een maand daar zitten. Heel comfortabel en leuk thuiskomen dus, maar niet echt handig nog steeds om iets gedaan te krijgen en daarom zit ik dus ook nog veel uren van de dag op de uni. Daar hebben we ondertussen ook al een goed avondje uitgaan met het lab gedaan (de oude post-doc gaat helaas vertrekken hier, net als een aantal hele fijne PhDs), maar ook daar heb ik dus inmiddels heel wat vriendjes gemaakt in een nacht die 12 uur duurde en van pizza-place naar poolcafé naar loungebar en die eindigde in de lokale gaybar met mijn vriendjes uit het lab en het hostel. Heel erg toffe stad om op stap te gaan en ook nog eens een heerlijk vreemde avond! Maar veel mensen leren kennen, veel ‘oude’ bekenden gezien (wat je krijgt als je woont in een hostel en de helft van de huizen in de stad hebt bezocht ;)) en even lekker ontspannen tussen al het werk door. De proefrit op een mooie 250cc scooter de middag erna was wellicht wat slecht gepland en ik weet niet of ik al mocht rijden –eigenlijk wel, maar ik vrees dat het antwoord geen ‘ja’ was-, maar ik denk dat ik mijn nieuw transport heb gevonden! En daarnaast heb ik een goed huis gezien dat beschikbaar is tot December, dus als het goed is, ben ik deze week nog gesetteld ook :). –Kan die vlag ook eindelijk uit de tas komen!-

Verder ook nog jarig geweest natuurlijk en dat weekend heb ik het er ook lekker van genomen! Net als vele andere dagen in de herfst hier was het een (voor mij) verrassend warme dag met volle zon, zonder wind en 20 graden. Heerlijk eten aan het water dus :). Daarnaast heb ik 2 dagen aan een goed NZ en Australisch wijntje gezeten met de ladies hier (mijn roommates in het hostel) en hebben we een klassieke girls night out gedaan met een filmpje. De dag erna werd het nog erger ;) –echt waar!- en heb ik mezelf verwend met een magisch kaartje leggen van de nieuwe set die dat weekend uit kwam van Magic the Gathering. Geen spectaculaire resultaten, maar wel weer eens lekker gespeeld. En dat heb ik uiteraard weer weggespoeld met een lokaal wijntje.. Naast de twee weekendjes weg, ben ik ondertussen ook mee gaan spelen met het bio-zaalvoetbalteam, wat ook erg nice is en voor werkelijk alle niveaus, dus dat is ook heerlijk ontspannen. En goed om nog lekker na te ouwehoeren over de wedstrijden van de week in Europa met de mannen na een paar potjes ballen!

Tot zo ver in grote lijnen mijn belevingen aan deze kant van de wereld! Over een dikke week komt Sara deze kant op :D. Ze blijft voor 3 weken, dus het zal weer even duren voordat jullie van mij horen.. Daarnaast zullen de foto’s beter zijn en zal het meer gaan over dingen anders dan werken. Voordelen alom dus ;). Mocht ik tussendoor nog een leuk huis vinden, zal ik nog een kort berichtje en een foto onder dit verslag slingeren!

Heel veel groeten van hier en tot de volgende weer!



P.S. In de Quest in iedere boekwinkel deze maand een schitterend verhaal over een gebied met schildpadden in Kalimantan, Indonesië! Niet veel foto’s van mij, maar iemand heeft me verzekerd dat de foto’s van de dames het beter zouden doen ;). Daarnaast online op PlosOne (een online wetenschappelijk blad) binnenkort het eerste artikel van onder meer PJM van Leent: “Low-canopy seagrass beds still provide important coastal protection services” (Zal tzt een link posten!)