De toeristische pukkel van China

We zijn aangekomen in Guanxi, de laatste provincie die we aandoen in China voor we Vietnam in duiken. Guanxi staat met name bekend vanwege de prachtige karstgebergten. Deze plaatsen zijn dus niet alleen heel mooi, maar ook het woord bekend valt niet te negeren. Het is druk en dit keer niet alleen met lokale, maar ook hordes blanke toeristen. En overal lopen er ook locals rond de bekende plaatsen die je kunnen helpen, ‘voor weinig’. Vaak roepen ze ons ook na dat hun hulp strikt noodzakelijk is vanwege ongelukken, afgesloten toegangspoorten, bussen die niet meer rijden, maar alsnog hebben we het zonder hun hulp ook afgekund tot nu toe ;). En handel op straat beleeft hier hoogtijdagen. We zijn dus eindelijk aangekomen in de langverwachte toeristische heksenketel, wat veel ergernissen brengt, maar ook een gezonde dosis leven in de brouwerij.

Guilin is onze eerste stop en de tweede stad van de provincie. Met een schamele 300.000 inwoners, is het een dwerg, zelfs vergeleken met Kaiping. Met onze rugzakken aan komen we het station uit en we worden direct van alle kanten belaagd met taxi-, bus-, hotel- en touraanbiedingen. Na het lopen van deze hindernisbaan, komen we op straten waarvan alle 4 de banen gevuld zijn met verkeer in alle maten en snelheden. Een geweldige chaos. We zijn nog wat slaperig van de nachttrein en onze kaart naar het hostel is zeer vaag, maar ook in Guilin blijken nog oprecht vriendelijke mensen te zijn, die ons de goede kant op wijzen, zonder dat we daarvoor 3.5 kippen moeten kopen.

Guilin is dus een drukke stad met een tropisch klimaat en belangrijker; gevuld met Chinezen. Het is dus zeker geen schone stad, maar is bij vlagen toch ook enorm veel schoonheid te vinden voor het oog –niet voor de neus-. Zo hebben we allereerst het stadspark bezocht met daarin enkele van de karst pieken en prachtige vergezichten over de stad vanaf deze pieken. Het park is ook enorm groot en hoewel midden in de stad gelegen ook vol met vogels, eekhoorntjes, slangen en aapjes. En alsof dit nog niet genoeg is, is er ook nog een zoo. Hier lopen we dus ook maar meteen binnen, omdat we met pijn in het hart de natuurparken in Sichuan van het programma hebben moeten strepen… Het is dus niet 100% full nature, maar daar zijn ze wel: De reuzenpanda’s! Er zijn ook rode panda’s, aapjes, vogels en andere lokale dieren. Ook prijkt op het toegangskaartje een leeuw, maar die zit samen mijn zijn katachtige vriend de tijger en enkele honingberen, opgesloten in een kooitje achter de circusring. In een prachtig klein kooitje, zoals wij die lang lang geleden ook hadden en deze beestjes moeten dus helaas werken voor hun geld.

Verder doen we nog een bezoekje aan enkele bezienswaardigheden van de stad, zoals pagodes en we zien een tempel, maar hierover op verzoek niet te veel tekst ;). Wel noemenswaardig is een bezoekje aan de Reed Flute cave. Een prachtig grottenstelsel, á la grotten van Han, maar nog een stuk groter en indrukwekkender. Met name de ‘palace hall’ is enorm en de reflecties van de rotsformaties in grote waterpoelen maken het geheel nog net iets mooier. We waren al voorbereid op de kitscherige Chinese stijl waarop alles werd verlicht, uiteraard in alle bekende kleuren neon. Wel lachwekkend waren de benamingen voor de verschillende gedeelten met druipstenen, want enkel de natuurlijke schoonheid komt geen (zichzelf respecterende) Chinese toerist op af natuurlijk… Dus naast de palace hall, waren er ook schitterende namen als de snowman –die wij ook nog zagen-, hidden dragon in the forest & the lion that says goodbye. Je hebt een hele berg verbeelding nodig om het er allemaal in te zien, maar dat daargelaten, prachtige druipsteengrotten van een enorm formaat!

Dezelfde verbeelding wordt gevraagd bij een toer langs de karst pieken in de stad en richting onze tweede bestemming Yangshuo. De ene rots heeft bokkenhoorns, de andere lijkt op een kameel of een olifant, op weer een andere zie je 9 paarden, tot de ‘Hello Kitty’ rots aan toe. Nogmaals is het advies om al deze onzin lekker langs je heen te laten glijden en te genieten van de omgeving. Onze eerste tour was een tocht op een bamboe bootje van Guilin naar Yangshuo en het landschap met de vreemd gevormde bergen is als iets wat je nog nooit ergens zo gezien hebt (Onze nieuwe Spaanse bootvrienden maakten de vergelijking met het surreële landschap van Avatar en ik zie de link, qua beleving van de speciale en nieuwe omgeving. De bomen hier waren niet blauw namelijk ;)). Je glijdt er op het gemakje met je bootje tussendoor en je vergeet de vele honderden toeristen om je heen; echt een geweldige trip.

Even zo mooi is het om tussen de enorme pukkels door te rijden met de fiets. Een tocht die zeker zo aangenaam is op een wat duurdere huurfiets, die je niet na anderhalf uur achter op een taxi moet hangen… We hebben hier vijf dagen de tijd, dus het hindert ook allemaal niet en we kunnen alles heerlijk op het gemakje bekijken. En als je de ‘Franse’, ‘Duitse’ en ‘Italiaanse’ restaurants op de main street weet te ontwijken -en het Nederlandse tussen de pieken in, met een perfect patatje oorlog, hutspot en tosti-, valt hier ook iedere avond heerlijk Aziatisch te eten. Ze hebben hier voor ieder wat wils! En Sara heeft hier op een rustig dagje ook nog kookworkshops gevolgd, dus ik zit thuis ook weer goed :D. Van onze beoogde daagjes rust komt helaas erg weinig terecht. Het hotel is enigszins gehorig en het leven in het stadje stopt nooit. Tot 8 uur in de ochtend komen er Amerikanen –die beter niet hadden kunnen drinken- terug richting hotel en vanaf 6/7 uur gaan er weer Chinese tours op pad in en rond de stad, altijd vergezeld van een gids met microfoon en speakerinstallatie. Buiten het weekend is het net iets rustiger gelukkig -maar niet genoeg ;)-.

Weinig rust dus, maar rond de stad hebben we toch weer erg veel moois gezien op dit deel van de trip, dus ik verwijs jullie wederom verder naar de foto’s. Op verzoek hebben we nog een kleine 1000 foto’s van karst pieken en we hebben ook de markt gevonden, die we bij eerder verslag gemist hebben. Vooral van dat laatste spaar ik jullie de beelden hier. We zijn ook nog een dagje in de hoofdstad, Nanning, geweest. Er was ons voorspeld dat dit niet een te spannende stad was, dus hier hebben we ons vooral bezig gehouden met het sturen van pakketjes, bijwerken van websites en uiteraard het verkrijgen van een busticket naar onze volgende bestemming: Hanoi, Vietnam!

Vanaf daar dus volgend bericht en dan ook weer in de tekst: Meer Sara!

Groeten Peer.