Guangdong province South china

Guangdong provincie was onze eerste stop terug in China en deze heeft onze zintuigen weer op vele manieren weten te prikkelen! Het eerste zintuig dat wordt geprikkeld is onze neus vanwege de –onwelriekende- geuren van China die ons weer verwelkomen. Grappig detail hierbij is dat de toiletten pas worden geopend wanneer we de grens passeren. In Hong Kong willen ze namelijk geen #** op de rails; in China is dit totaal geen probleem. We blijken echter al goed aan de geuren en geluiden gewend, dus naast het lachen om de terugkeer in China, stoort het niet meer te veel. Ook het voordringen en samen dringen door kleine doorgangen is meer grappig dan storend geworden. Maar de conclusie: We zijn er weer!

Wat wel danig is veranderd, is het klimaat! We zijn inmiddels gewend aan de temperatuur rond de 35 graden, wat je merkt als je het fris vind in de airco die op 27 staat.. Ook het straatbeeld is daarbij anders en meer gelijkend op dat in de tropen, dan in bijvoorbeeld Shanghai. Het leven speelt zich nog meer af op straat, de vruchten in de stalletjes veranderen van appel naar rambutan en wanneer je geen smeersels gebruikt vermenigvuldigen je muggenbulten met de minuut exponentieel. Maar er is ook te genieten uiteraard van de relaxte sfeer, de temperatuur en tropische lekkernijen.

De eerste dagen hebben we ons ondergedompeld in de hoofdstad Guangzhou, waar het met 3.5 miljoen mensen toch ook wel een drukke bedoeling was. (De metro is echter aangenaam rustig na Hong Kong en Tokyo in de spits!) Bij aankomst ziet de buurt van het station en ons hotel er toch enigszins ‘dodgy’ uit; met de vele mensen die op straat hangen en de kaartjes voor speciale massages die je in je handen krijgt geduwd. Maar de stad blijkt een erg moderne tropische stad in China. En ook hier, net als bij vorige bestemmingen, hebben we ons geen enkele minuut bezorgd moeten voelen over ons lijf of eigendommen (nog geen zakkenrollers gezien en ook de kluis in het hotel vergeten af te sluiten blijkt geen enkel probleem :$).

We zijn uiteraard wel op zoek gegaan naar de speciale plaatsen in de stad en zo kwamen we ook uit bij de Qingping –vrij vertaald: peaceful- market. Onze Lonely Planet uit 2009 vertelt hoe hier alle soorten en maten van dieren te vinden zijn, die allemaal worden verkocht voor de consumptie. Een bezoek wordt dan ook met klem NIET aangeraden vanwege de aangrijpende beelden. En omdat de nieuwsgierigheid het dan uiteraard toch altijd wint, pakken we de metro en bereiden ons voor op het ergste… Zodra we het metrostation uit komen, zien we al een tweetal mannetjes op een deken zitten met schedels en hoorns van gazellen een neushoorn hoorn hoorn hoorn en is dat echt..? Ja, dat is echt een poot van een tijger met nog een gedeelte gedroogd vlees en vacht er aan. Niet eens zo afschrikwekkend als surreëel uitziend.. Geen goede voorbode, maar hoe meer stalletjes we op de markt passeren, hoe meer opgelucht we kunnen adem halen: Qingping lijkt ironisch genoeg omgetoverd van vleesmarkt tot dierenmarkt! Op een goede manier: Mensen shoppen nog steeds voor hondjes en katjes, maar ook voor halsbandjes, mandjes en lekkere brokjes :). Dat geen enkele van deze dieren meer wordt gekocht om op te eten, kunnen we natuurlijk alsnog niet uitsluiten –de perfecte dekmantel?- want eekhoorntjes, kippen en eendjes als huisdier lijken hier nog steeds minder waarschijnlijk dan Peking duck of Guangzhou fried chicken, maar wie zal het zeggen. Ons gevoel bij deze ontdekking was een vreemde mix van teleurstelling (na de spanningsbouw) en vooral ook opluchting. Alsnog je ogen uitkijken naar alle soorten aan dieren die je kan bedenken en ook alle vreemde voedingswaren, zoals hertengewei-chips, kilo’s aan gedroogde zeepaardjes en volle wasteilen bewegende massa aan schorpioenen. Voor iedereen die behoefte heeft, zijn daar uiteraard weer de foto’s!

Verder hebben we in onze tijd de parken rond het hotel verkend, die massaal groot zijn. Hierin vonden we onder meer een uiterst ontspannen orchideeëntuin met rustgevende muziek en een gezonde pot thee om helemaal tot rust te komen buiten de drukte. De tombes van de oude koning van Guangdong en Guangxi en een museum met al zijn kostbaarheden en wapentuig waarmee hij begraven was -zo ook zijn heerlijk comfortabele porseleinen kussens…-. Het standbeeld van de 5 rammen/geiten die ooit uit de hemelen zijn nedergedaald om de stad te stichten (Romulus en Remus, maar dan anders). En een restaurant/aquarium, dat een 100 dikke kreeften had om op te eten, maar daarnaast ook meerdere (duidelijk aangegeven) beschermde vissen en groene schildpadden in een 2x1x1m aquarium ter display. Conservatie in China blijft toch een ander verhaal dan thuis.

Na de drukte van Guangzhou zijn we afgereisd naar Kaiping voor een bezoek aan de bekende wachttorens aldaar. Kaiping is een dwerg bij alle steden waar we de laatste weken zijn geweest met zijn 700.000 inwoners, Maar rond het hotel in hartje centrum, is het een drukte van jewelste op de weekend avonden. Er zijn clubs waar de nieuwste hippe muziek naar buiten schalt -denk: Kabouter Plop op speed, gezongen in het Chinees en je komt in de buurt…-, maar ook voor de ouderen wordt er gedanst en gezongen en kinderen gaan rond op fietsjes of rolschaatsen en schilderen spaarpotten in de vorm van hun helden. Er is zelfs een heuse licht- en watershow bij de fontein. Ons hotel hier is een ware balzaal met 2 queen size bedden, dus we komen ook langzaam in de meer betaalbare wereld :).

Waarvoor we echt hier zijn, zijn de Diaolou, verstevigde woonhuizen en wachttorens gebouwd door Chinese migranten bij hun terugkeer in de regio begin vorige eeuw. Sinds 2007 zijn de Diaolou toegevoegd aan de World Heritage list en een bezoek bevestigd de status! De lokaal populaire Li Gardens zijn een kitscherige verzameling huizen in koloniale stijl, geheel verzorgd weggezet in aangelegde tuinen en voorzien van mooie banners met foto’s en een roze oldsmobile. Geheel besteed aan de Chinese toerisen dus, maar wij zijn er niet weg van… Wel adembenemd is het minimaal gerestaureerde Diaolou cluster in Zili village tussen de rijstvelden. Voor een idee van wat een Diaolou is en de pracht van de vergezichten, verwijs ik weer naar de foto’s.

Ons bezoek aan Guangdong besluiten we in Zaoqing, de ‘tweede’ stad van de provincie. Met zijn 3 op 2 kilometer oppervlakte van de stad, past het enkele malen in Roosendaal of Lier, maar er wonen in dit gedeelte een kleine 4 miljoen mensen! Een stukje drukker dus… Hier –net als in Kaiping overigens- zijn blanke toeristen ook weer een stukje zeldzamer, dus het aapjes kijken is ook begonnen! Mensen kijken ons weer na zonder enige schaamte en wie dapper genoeg is, spreekt ons aan. We waren hier hoofdzakelijk om de 7 Star Lakes te bekijken, wat achteraf in de Lonely Planet bleek aangemerkt als niet 100% de moeite waard. Gelukkig echter, kan de Planet er ook wel eens naast zitten en de meren, bergpieken, tempeltjes en grottenstelsels waren een bezoek meer dan waard. Waarschijnlijk niet als je er speciaal voor moet vliegen, maar in de buurt waren we toch al ;). Wederom zijn hiervoor de foto’s en kan je beter je ogen de kost geven, dan dat ik probeer een beschrijving te geven.

Tot zo ver onze belevingen in Guangdong en vandaag reizen we met de bus en nachttrein af naar Guanxi, de volgende provincie in Zuid China, die grenst aan Vietnam. Dus tot over een weekje weer!

Groeten Peer.