Blueprint festival

Weer een tijdje niets gehoord, ik heb het namelijk erg druk gehad met mijn opdrachten. Inmiddels ben ik wel bezig aan de 4e van 5, dus na deze twee weken met ook 3 toetsen komt het einde in zicht.. Maar het is eerst tijd voor de beloofde festival update! Er waren ook een aantal zaken die me vorige week nog zijn opgevallen, maar ik ben ze inmiddels vergeten, dus ze zullen niet heel belangrijk zijn geweest ;). Grootste wijziging hier is, dat ik een andere fiets heb. Die van Emma had weer stukken toen ik woensdag op mijn gemakje naar huis wilde fietsen… Ik wist dat DUSA (de studentenvereniging) ook fietsen verhuurde. De prijs bleek een borg van 50 dollar en 0 dollar huur, dus meteen inpakken alstublieft! Wel erg slecht deze fietsen, want ze rijden zo goed dat ik in 2/3 van de tijd thuis ben, killer voor de conditie dus ;).

En vrijdag was het eindelijk zo ver: Blueprint festival! Ik had van te voren geen groots festival verwacht en kende geen enkele van de namen die op het podium zouden staan, maar een weekendje weg met een gemoedelijk drankje was zeker welkom na enkele weken achter de pc. En Emma had het er al weken over, dus was ook tot mijn verbazing al om 7 uur uit bed en klaar voor de reis. We wilden er namelijk wel op tijd zijn voor de betere campingplaatsjes.. Vol ongeduld wachten wij op Janelle, die ons zou komen halen en na een half uurtje wachten kan de reis beginnen! We gooien met zn allen nog even de auto vol benzine voor het weekend en dan wordt de cd-wisselaar geladen met alle muziek die ik van de dames zeker moet horen voor ik er klaar voor ben. Meer de poppy rock die ik verwachtte helaas, maar goed, ik ben er voor een weekendje ontspanning en feesten, dus dan maar wat minder herrie...

Om half tien maken we onze laatste stop in een dorpje met 3 straten voor we het festivalterrein bereiken, dan kunnen we in ieder geval in dat kwartier voor openingtijd nog even een gemoedelijk biertje doen aan de kant van de weg! Als we aankomen blijkt dat het echter hevig heeft geregend de avond tevoren en dus niet alle wegen begaanbaar zijn. We zullen moeten wachten tot er wat zand is gestort. En waar de meeste die-hard festivalgangers daar graag een uur zouden blijven staan, besluiten de dames tot mijn grote verbazing nog even naar de dichtsbijzijnde stad te gaan om te ‘hangen’. Beetje zonde van het vroege opstaan, maar goed, gelijk hebben ze, want de rij voor het kamperen is toch nog niet massaal.

In Ararat, de grootste stad in de regio, doen we nog wat laatste inkopen en gaan voor twee heerlijke six-packs Strongbow voor we weer aansluiten in de rij om te wachten. Maar gelukkig hebben we al een uur extra rondgehangen en als we terug aankomen kunnen we al doorrijden. Of we wel even die geopende flessen bij de beveiliging kunnen laten... Het overige six-pack dat naast me op de bank staat wordt niets van gezegd en de 20 seconden check van de kofferbak is zeker niet genoeg om mijn flessen vodka uit het reservewiel te vissen of om op te merken dat niet alle waterflessen van de dames met water zijn gevuld.. Ik ben nog nooit zo makkelijk met drank een festvalterrein op gekomen! En aangezien de camping en het terrein niet gescheiden zijn, zijn we helemaal voorzien voor het weekend. We bellen meteen Steve & Hailey, twee vrienden die later komen om een paar goon bags mee te nemen. Want waar de meeste drank erg duur is, kost een 4-liter-zak wijn maar een 10 dollar, dus dat is evenveel als een grote bier op het festival.

Ook zij komen zonder enige problemen door de controle. En nadat we allemaal onze tent hebben opgezet aan 1 kant van de vulkaankrater, tegenover het festivalterrein, is het tijd om in onze stoeltjes te ploffen onder het genot van een zeer goedkoop wijntje en een heerlijk zonnetje. We doen een paar drankjes en gaan om een uur of 2 op zoek naar een toilet, want dat moet toch ook gebeuren. Door het slechte weer hebben ze deze nog niet op de geschikte lokatie kunnen krijgen onder in de krater echter en we zullen terug moeten lopen voor een kilometer naar de ingang om die ene beschikare dixie te gebruiken. Ook weten ze ons te vertellen dat de muziek helaas niet om 3 uur zal beginnen, omdat nog niet het hele podium is aangekomen. Het festival is dus op solide Australische wijze geregeld :). Het mag mij allemaal niet hinderen, want ik zoek lekker mijn campingstoeltje weer op. En degenen die eerder met mij op vakantie zijn geweest, zullen begrijpen dat zo’n eerste avond muziek toch niet aan mij is besteedt, want om 7 uur n de avond gaan letterlijk en figuurlijk de lichtjes uit...

Er blijkt wel muziek te zijn, want terwijl ik in de nacht een aantal malen wakker wordt, is er een flinke ondefinieerdbare herrie op de achtergrond. Normaal zou ik daar (zeker in die staat) niet wakker van worden, maar terwijl het overdag al heerlijk zomerweer is en geschikt voor een t-shirtje, is het ’s nacht nog 2 graden, errug koud! Ik probeer mijn tweede slaapzak ook te pakken, maar deze ligt meer dan 2 meter van me vandaan... Veel te ver dus, dus ik val weer in slaap om het later nog een keer te proberen, en nog een keer, en een beetje later nog een keer...

De volgende ochtend warmt het echter weer heerlijk op en verbazingwekkend genoeg ben ik na maar een uurtje of 13 slapen de eerste die op is. Na enkele vragen en grappen over mijn afwezigheid de avond tevoren besluit ik het dus maar iets rustiger aan te doen en zelfs van wat muziek te gaan genieten die dag! –Stel je voor...- Ik stel mezelf dus een quatum van 1 fles vodka en kom tot de ontdekking dat ik een goede 3,5 liter wijn mis, dus dat kan wat pijntjes verklaren..

Hailey blijkt de avond tevoren echter ook op tijd te zijn gaan slapen, vanwege een mogelijke oorinfectie en besluit naar Ararat te rijden voor een inspectie in het lokale ziekenhuis. Ik biedt aan om met haar mee te rijden en ook haar vriend Steve en Janelle gaan mee. Emma doet liever nog een extra drankje met wat nieuwe vrienden en is nu al haar stem kwijt, party on! In de stad doen we eerst een hapje bij een lokale KFC, omdat dat stukken goedkoper is dan het festival eten en ook een stukje beter dan meegebrachte toast. Aangekomen bij het ziekenhuis staat er een enorme rij en er wordt ons verteld dat we 2 uur kunnen wachten of 4 uur later terugkomen voor het volgende spreekuur om half 5. Omdat haar oor toch nogal wat pijn doet besluiten we in Ararat te blijven voor het spreekuur van half 5 en nog even wat te shoppen. Heel groot is het centrum echter niet, dus dat hebben we zo gezien.. Er is echter ook een bioskoop met 3D vertoningen van de nieuwe Pixar ‘Up’ die zijn afgelopen om vijf voor half vijf. Zo gezegd zo gedaan dus! Dus na een lam dagje met een bezoek aan Ararat, het ziekenhuis, 2 fast food ketens en een geweldige nieuwe Pixar productie, zijn we pas weer om een uur of half 8 terug op het festival.

Het is ondertussen alweer donker en begint weer aardig koud te worden, maar we zijn helemaal klaar om met een drankje en wat muziek op te warmen in de menigte. Er zijn twee podia en ik gok een bezoeker of 3 a 4000. Erg gemoedelijke en relaxte sfeer en toch best wat leuke bandjes. Wel allemaal erg poppy inderdaad, maar naar het einde toe krijgen we ook nog wat leuke Australische rap acts en elektronisch kabaal, dus dat kan mij altijd bekoren. Ondanks de drankjes en de menigte is het me om een uur of 1 toch echt te koud geworden en ik ben heerlijk met mijn trui in een dubbele slaapzak in slaap gevallen als een baby’tje.

De volgende dag begint weer om een uurtje of 10 en is voorzien van enorme windstoten. De zon laat zich ook wat minder zien, wat het op zijn zachtst gezegd fris maakt. Als iedereen weer boven water is, verzamelen we ons dus in de enorme tent van Hailey en Steve voor een potje triviant dat ze hebben meegenomen. Australian politics en cricket blijken niet mijn sterkste punten... Maar na een eeuwig durend portje met te veel cicket vragen voor iedereen, is het een uur of 2 later weer heerlijk zonnig en tijd voor een drankje! Hailey besluit echter eerst naar huis te bellen. Huis is namelijk in Ballarat en maar een klein uurtje rijden van het festival, dus wanneer Hailey en Steve me uitnodigen om daar te slapen voor de nacht in een echt warm bed met warme douche, hoef ik daar niet al te lang over na te denken!

We pakken dus alle spulletjes vast in en met de tweede fles wodka onder de arm kunnen we op naar het festival voor de laatste middag muziek. Hailey’s broer zal namelijk ook met totaal 15 man afreizen naar Hailey’s ouders om daar nog een laatste avond te feesten, dus daar is ook genoeg te doen. Na een Marokkaanse wrap (errug goed) en een fles wodka, besluiten we toch maar even richting een stand van vrijwilligers voor de politie te lopen voor de blaastest. Er moeten immers nog enkelen van ons rijden.. Er wordt mij geadviseerd om die avond, maar ook de volgende ochtend niet te gaan rijden, komt goed uit, want ik heb nog een dik uur achter in de auto om te ontnuchteren :).

Bij Hailey thuis was super, lekker douchen en een eigen kamer van dat grote huis helemaal voor mij en vaderlief had voor iedereen een grote berg vlees op de bbq gegooid. Een grote verwennerij voor al ons verwaaide mensen dus! En ook erg toffe mensen, die toevallig in Europa op vakantie waren geweest vorig jaar: In De Lier en Ieper, de Cinque Terre, genoeg om over na te tafelen dus en na een veel te lang durende film (I now pronounce you Chuck and Larry) was het ruim tijd voor bed.

Inmiddels is alles weer netjes schoon en gewassen en heb ik al 2 nachten in een bed geslapen, dus de brakheid is weer wat minder en ik ben alweer vol aan de slag voor mijn laatste 2 verslagen en de toetsen van de komende weken. Ik heb ook net 1 van mijn eerste verslgen terug gehad en dat was een 9.5, dus hopelijk is dat een goede voorbode van loon na werken :). Ik ga er dus nog even 2 en een halve week hard tegenaan.

Tijdens dit weekend zijn ook nog de prelimenary finals van de AFL gespeeld uiteraard en ik was zeer blij om zaterdag te horen dat de Cats Collingwood hebben vernederd met een overwinning van meer dan 70 punten. St. Kilda is ook ‘gewoon’ door tegen de Bulldoggs met een extreem lage score van 60 en maar 1 doelpunt verschil.. Ik heb de wedstrijden helaas niet kunnen zien dus, maar zaterdagmiddag om 2 uur, zit ik zeker in de lokale pub met al mijn nieuwe voetbal-vriendjes voor de finale: St. Kilda – Geelong Cats. Dat de beste (St. Kilda ;)) moge winnen!
Dus een beetje ontspanning zit er zeker nog in tussen het typen door en we gaan deze vrijdag alsnog een abelone boerderij bekijken met het vak Aquaculture. Dus ik zal na het weekend weer een verslag doen van mijn belevingen.

Dit verhaal is ook een beetje gehaast tussen de opdrachten door, dus ik hoop dat het een beetje samenhang heeft… Zo niet dan geeft het in ieder geval een uitstekend beeld van mijn weekend :D