Noeste arbeid

Er is alweer een dikke halve maand voorbij ondertussen en ik heb het nog steeds erg druk hier, maar het is weer eens tijd om jullie allemaal te laten horen wat ik in de tussentijd allemaal gedaan heb.

De eerste van April is voorbij gegaan zonder al te veel grappen met dichtgedraaide duikflessen en andersoortige misplaatste grappen. Dit weekend was het voorlopig laatste rustige weekend dat ik heb gehad, maar ik heb het er dan ook lekker van genomen. Linda was nog hier, dus op de vrijdag hebben we onze duiktanks gewisseld en daarna ben ik nog even kort aan het werk gegaan om het lab en onze aquaria schoon te maken. Ook heb ik nog een poging gedaan om het destillatie-apparaat te repareren (omdat we in het lab toch echt goed gedestilleerd water nodig hebben), maar helaas zonder succes. Daarom heb ik onze oudere destillatie-kolom maar aangesloten, maar helaas besloot deze er na 1 litertje ook mee op te houden. Meer probleemanalyse voor mij, maar het probleem was groter dan snel op te lossen was met de gebruikelijke ‘tape en tie wrap methode’ of de ‘hamer methode’. Meer zorgen voor later dus…

Later in de middag heb ik nog een mooie laatste duik gemaakt met Linda bij de Water Factory (naam van de duiksite verraad de ligging) waarbij we enkele mooie verscholen visjes hebben gespot en twee enorm grote egelvissen. Daarna ging Linda nog met haar zus richting Wet and Wild en ben ik met Jon en Nanne weer op de backporch beland. Daar heb ik onder het genot van goedkoop Chinees eten genoten van de topfilm die Machete is –Machete don’t text!-. Gewoon een lekker avondje op de porch met een biertje.

Op de zaterdag heb ik op het gemakje Linda’s duikspullen terug gebracht naar het duikscentrum, wat geskyped en een voetbalwedstrijdje kunnen meekijken en verder gewerkt aan mijn Nitrox cursus en op de laptop gewerkt. Een rustig dagje en op tijd naar bed. Zondag ben ik hier mee verder gegaan, skypen, wat Nitrox, en verder heb ik nog een mooie duik gemaakt op Porto Mari met Britt en Amanda. Porto Mari is een prachtig wit stand en ook de duik is niet verkeerd over het prachtige dubbel rif (dat betekent simpleweg dat je een rif hebt dat langzaam naar beneden gaat met daar achter een tweede rif dat omhoog steekt). We hebben een paar grote barracudas gezien en veel leuke kleine dingetjes en aan het einde van de duik hebben we er nog snel een aantal foto’s van onszelf bij geschoten. Daarna naar huis om de spulletjes te spoelen en een douche te nemen voor het avondprogramma: Een bbq op Curasol bij de buren, gevolgd door een bezoek aan Wet & Wild. Rene was namelijk nog enkele dagen op het eiland na zijn bezoek aan Panama voor hij weer terug naar Nederland ging voor zijn deel van de data analyse. Goede gelegenheid om even bij de praten met een drankje aan het strand dus! Heel laat is het niet geworden, want de volgende dag was er weer op tijd werk, maar zeker alsnog erg gezellig…

Op maandag weer werk dus, eerst als taxichauffeur, want je bent een professional of niet natuurlijk ;). Verspreid over het weekend zijn er namelijk 8 studenten uit Amsterdam aangekomen voor een cursus met een veel te lange naam. De cursus is gefocust op tropische marine biologie en Curacao in het algemeen en Curacao in het bijzonder. –Erg leerzaam dus en gelukkig heb ik van Ben mij de gelegenheid gegeven naast/tussen de werkuren door alle theorie en enkele duiken mee te doen. En na een mail naar de UvA, waar ik ook nog ben ingeschreven, kreeg ik voor mijn deelname ook nog 2 ECTS.- De arme dames van de UvA hadden natuurlijk nog geen auto, dus om kwart voor 8 heb ik mijn autotje vol studenten geladen en ik heb ze snel afgezet op Carmabi. Snel, want een paar minuten later moest ik Jon en Alex ophalen bij de garage, omdat hun busje werd voorzien van een nieuwe turbo. Dat kwam goed uit, want mijn auto was toevallig de avond daarvoor licht gaan roken, dus kon ik meteen even navragen wanneer ik langs kon komen. De volgende ochtend ook om 8 uur, dus aangekomen bij Carmabi heb ik eerst zelf het hele motorblok een schrobbeurt gegeven om te zien of er ergens een lek zat die we zelf konden fixen. Dit bleek niet het geval, dus moest het toch de garage worden. De rest van de dag stond in het teken van onderhoud van onze aquaria, het controleren van de instroom van zout water in het wetlab en onderhoud van onze duikapparatuur. Daarna heb ik Jon weer bij de garage afgezet en daar stond hun busje weer helemaal klaar voor de strijd. En omdat regelen met een grote groep dames die allemaal nog moeten eten, douchen en omkleden toch lastig blijkt –true story!- zat een pubquiz er niet in deze maandag, dus heb ik lekker lang en laat getafeld met Britt en Amanda.

De dinsdag moesten we nieuwe aquaria installeren buiten in verband met productie experimenten die Ben wilde uitvoeren. Zoals bij alles wat je hier wilt bouwen of installeren, duurde het eventjes voor we alles bij elkaar hadden en konden beginnen met bouwen. Het resultaat is wel een prachtopzetje van een aquarium, waar wij en onze algen en koralen nog maanden kunnen genieten. Licht, stomend water, een zonnedak, groot raamoppervlak en een whirlpool… Wat wil je nog meer? Daarna heb ik mijn auto weer opgehaald bij de garage en ook weer enkele keren teruggebracht, omdat de problemen alleen erger leken te worden: Zwarte rook, oververhitten. Hij was er niet goed aan toe : ( maar later in de middag leken alle problemen onder controle. De avond moest weer een rustige worden, maar een aantal van de studenten had zich buitengesloten uit hun kamer, dus moest ik nog even sleutels ophalen bij een vrolijke huisbaas. Daarna ben ik wel heerlijk in mijn bedje gedoken.

Nu de aquaria er klaar voor waren, was het op de woensdag tijd om alles klaar te maken voor een volgende serie incubatie-experimenten. Al het glaswerk werk brandschoon gemaakt met een lekker slokje zwavelzuur, het hele lab moest nogmaals worden uitgemest en alle apparatuur werd weer klaargemaakt voor de start. Ook had ik in de ochtend mijn eerste lezing over de koraalriffen rond Curacao voor de Uva cursus. Na de lunch was het tijd om met Rene en zijn familie een (voor hem) laatste duik te maken bij waterfabriek. En om van een deugd een nood te maken –dat kan dus ook- hebben we meteen maar wat gereedschap meegenomen om wat weefselmonsters van borende sponzen te nemen voor analyse door Rene in Nederland. Wel een heerlijk ontspannen duik en we hebben naast de wederom aanwezige grote barracudas ook veel jonge kleine visjes gespot in alle soorten en maten. Daarna heb ik het rustig aan gedaan op Carmabi in afwachting van de avondlezing over DOC in de oceanen door Ben. Die mocht ik natuurlijk ook niet missen!

Donderdagochtend meer lezingen over de verschillende soorten koralen rond het eiland. Helaas kon ik daar niet komen met de auto, want deze wilde niet starten in de ochtend. Ben is me dus komen ophalen voor de cursus. Na een extra poging tot starten met Joost, bleek dat de gehele kabel van de min pool van de accu was afgesmolten. Na een telefoontje naar de garage werd ik opgehaald en met een extra klem had de monteur de auto zo weer aan de praat. Het oververhittingsprobleem was echter weer terug –with a vengeance-. Geen erg goede voortekenen dus ;). Ik heb mijn beestje dus voor enkele dagen bij de dokter achtergelaten met de boodschap alles na te kijken en te bellen als er iets groots moest gebeuren.. Na al het werk aan de auto was het tijd voor een late lunch, wat studie aan mijn koraalsoorten, een duik om de eerste algensoort op te halen voor incubatie en ik heb een brief geregeld bij de directeur, zodat Rene onze watermonsters mee kon nemen in het vliegtuig. Het klinkt misschien niet als veel zo, maar het was weer een lange dag met een laat diner en vroeg naar bed.

Op vrijdag heb in de ochtend eerst koraalsoorten lezing nummer 2 gevolgd. Daarna was het tijd voor ons eerste incubatie-experiment. We zijn begonnen om 10 uur, waarna alle watermonster uit de incubatiekamers moesten worden gefilterd. Een ontspannend werkje, maar de alg waamee we werkten was zo’n smeerpijp dat al na enkele minuten onze filters verstopt zaten. Conclusie: Heel erg langzaam filtreren en om half 12 zat onze eerste incubatiedag er op. Gelukkig was er tussen het filtreren door dus wel tijd over en hebben we mijn auto nog voor het weekend kunnen ophalen. De kosten waren gelukkig niet heel hoog en alle problemen waren verholpen! De oorzaak leek een kortsluiting die ergens onder het stuur was ontstaan. Mijn grote gok is dus dat iemand mijn auto heeft geprobeerd te stelen, toen hij ergens stond geparkeerd (niet op slot om de ramen heel te houden). Onaangenaam grapje dus, maar tot op heden werkt de auto nog steeds prima. Ook hadden we de gelegenheid om twee films te kijken tussen het filteren door en konden we om half 12 nog precies aansluiten voor het verjaardagsfeestje van Johannes (van team Germany). De avond werd dus alsnog goed afgesloten met een biertje.

Zaterdag begon heerlijk rustig met een meeting tijdens het ontbijt met Ben. Na 4 uur en te veel denkwerk waren we echter doodop… Denken is toch echt pijnlijk en veel vermoeiender dan 3 keer duiken op dag. Nee echt. Ook de planning leverde wat hoofdpijn op, maar met 7 dagen per week moeten we er gaan komen in Juli. Ik ben wel erg blij dat dit gedaan is, want we hebben enige wijzigingen aangebracht in mijn experimenten en ze staan nu helemaal netjes op papier. Nu nog wachten op de feedback uit Nederland… Daarna hebben we een heerlijke (hersenpan) verkoelende duik gemaakt van het strand om cyanobacterien te verzamelen voor incubatie op zondag en vervolgens hebben we samen met team Germany de auto ingeladen voor een ontspannen funduik. Bij de duikshop hoorden we echter dat er haaien waren gesignaleerd op het strand bij Wet & Wild en dat Mark daar al heen was omdat hij was gebeld door bezorgde hoteleigenaars aan het strand. Minder ontspannen, maar niet te missen natuurlijk! Dus binnen de minuut –een zeldzaamheid hier!- zat iedereen in de auto naar Mambo Beach. Nu verwachten jullie natuurlijk een spannend verhaal over 20 tijgerhaaien en 4 witte… Nou, forget it. Aangekomen op het strand met duikspullen en camera wist de verbaasde portier ons niets te vertellen over het hele voorval, maar we waren wel makkelijk binnen ;). Ook de kustwacht vertelde ons niets raars te hebben gemerkt en een korte blik in het water kon ons ook niet veel helpen. Wat wil het verhaal? 2 Weken eerder was ere en mooie 2 meter lange tijgerhaai gevangen aan de steiger voor de ingang van Mambo Beach. Het kan dus zijn dat deze grote jongen niet in zijn eentje was… Nog logischer is het dat een panikerende badgast iets zag dat er niet was natuurlijk. Maar goed, niet lang getreurd en vanaf de Oostkant van de stad zijn we meteen doorgereden naar Jan Thielbaai dat daar ook in de buurt ligt voor een relaxte weekendduik. Een paar enorme baracudas en murenes en een rif dat ik nog nooit had gezien, dus zeker niet verkeerd.

Zondag was een prachtige zonnige dag, dus een prachtige gelegenheid om een incubatie te doen met onze cyanobacterien van 7 in de ochtend tot 9 in de avond. Op deze dagen doen we een heerlijk ontbijt op Carmabi en ook de lunch. Na 9 uur was er nog wat tijd om te eten en snel weer naar bedje.

Maandag had ik de kans om wat uit te slapen gelukkig en later op de ochtend heb ik me weer aangesloten bij de Uva cursus voor 2 coral discovery dives. Lekker een uurtje duiken met een schrijfbord en koralen opzoeken en benoemen. Een erg goede oefening en altijd handig als je artikelen leest over onderzoek naar bepaalde koraalsoorten, dan weet je ook waarover ze het hebben… Daarna was er nog tijd om snel te dineren en uiteraard weer de gebruikelijke pubquiz. Deze keer deed ik mee met een team van de Uva studenten en we hebben een respectabele 6e plaats gehaald. De eerste keer in tijden dat ik me niet bij Mark heb aangesloten en zijn team werd natuurlijk voor de eerste keer nummer 1. Misschien dat het dus toch aan mij ligt ;). Maar erg strak gedaan voor hun! En de rekening met 24 Polar was voor hen dus geheel gratis.

Ook dinsdag was ik de gehele dag met de cursus onder de pannen en heb ik eerst college gehad over macro-algen (zeewier), daarna een macro-algen discovery dive gedaan en vervolgens nog wat macro-algen onderzocht in het lab. Een slijmerig dagje dus. Deze dag moesten we helaas ook nog een traantje pinken, omdat we na lange tijd afscheid moesten nemen van Britt, maar die komen we gelukkig later ook weer tegen in Nederland waar ze haar PhD mag voortzetten.

Woensdag was er meer Uva cursus met instructies over het werken met de PAM. Dit apparaat kan lichtreflectie van bepaalde golflengte waarnemen en is dus uitermate geschikt om chlorofyl (bladgroen) in het water te meten. Na een kort college mochten we ook zelf metingen gaan doen. Eerst in het lab en later hebben we ook in de baai de hoeveelheid chlorofyl in koralen mogen meten. Daarnaast hebben we ook met een ander apparaat een lichtprofiel gemaakt over diepte, die we vervolgens kunnen relateren aan de hoeveelheid chlorofyl in koralen op verschillende diepten. Een mooie praktische ervaring dus! De data moeten helaas nog wel uitgewerkt worden in mijn komende week. Na het werken met de PAM was het tijd voor frietjes bij Hooks en het kijken van filmpjes online met Kim die hier ook was achtergebleven, want een paar uurtjes later (9 uur in de avond) was het tijd voor het laatste college van de dag over cyanobacterien door Hannah.



WE ZIJN NU ONDERTUSSEN AL BIJ VORIGE WEEK DONDERDAG 14 APRIL Ongeveer op helft, dus neem even een kopje koffie, een momentje voor jezelf en kalmeer jezelf met een rustgevende muziek voor je weer verder leest.



In de ochtend was het tijd voor meer lezingen over koraalziekten. De grote baas en expert Mark heeft het niet zo op verhaal over dood en verderf, dus hebben we de tijd voor de lezing dit keer kort kunnen houden. Daarna heb ik me met Ben voorbereid voor een nieuwe incubatie na al deze lesdagen en dit keer hebben we weer een ander type alg verzameld bij de Water Factory. Een wat langere duik dan normaal, omdat deze alg in een soort van blaadjes groeien en we de beste wilden selecteren. Een lokale bewoner, een grote Caribische kreeft keek met goedkeuring toe. Daarna heb ik Carlos nog even geholpen om een oude koelkast en wat archiefkasten achter op zijn pick-up te hijsen, zodat hij deze naar de stort kon brengen, voordat ik me heb gestort op het leren van koralen voor het examen van vrijdag. En wederom vroeg naar bedje, want ook de vrijdag was het weer als normaal om 7 uur beginnen.

Voor het examen moest namelijk eerst nog de incubatie worden gestart. Het examen begon om 8 uur en eindigde ook met een mooie 8. Het duurde niet al te lang, waardoor ik nog snel kon ontbijten en me meteen weer aansluiten bij Ben voor de eerste serie filtraties. Ook deze dag duurden deze weer tot een uurtje of 7 in de avond, maar ik had tussendoor wel een korte pauze om mijn moeder (mama!) en Louis op te halen op het vliegveld. Samen zijn we naar de car rental gereden, zodat ze zelf ook mobiel waren en daarna ben ik met onze lunch (rond een uur of 4) weer terug naar Carmabi gereden. Toen ik klaar was met het werk kon ik ook weer terug rijden naar moeders, die een mooi ‘oppashuis’ had gevonden vlak bij het vliegveld op een heuvel met prachtig uitzicht. Toen we ons hadden losgerukt van de 2 enorme slijmballen van honden in huis, zijn we lekker naar landhuis Daniel gereden om bij te praten en voor een goed diner uiteraard. Omdat de vliegreis, het tijdverschil en ook mijn lange werkdag hun tol eisen, was het echter na het eten weer meteen tijd om ons bedje op te gaan zoeken.

Zaterdagochtend was het tijd om de eerste koraalsoort te verzamelen voor –je raadt het nooit…- DOC release experimenten: Incuberen en filtreren voor zondag dus. Daarna de andere gebruikelijke voorbereiding voor de dag erna en de middag was mijn weekend, dus daar heb ik optimaal gebruik van gemaakt door wat te schrijven ;). En in de avond ben ik weer gezellig naar mijn moeder gereden voor het avondeten. En zoals gezegd was de zondag weer een dag van filteren tot in de avond. Ik hoorde helaas dat mijn moeder een beetje ziek was, echt balen net op vakantie! Maar ook niet veel aan te doen natuurlijk.. Die avond was het al een beetje laat om nog op bezoek te gaan, dus heb ik het maar bij een belletje gehouden. De meeste restaurants waren ook al dicht, dus ben ik met Ben langs het vliegveld gereden voor een snelle take-away bij Wendy’s. Deze hebben we in goed gezelschap opgegeten met onze ‘Duitse’ vrienden bij Curasol aan de overkant van mijn huis. En aangezien hier al veel mensen een tijdje bezig waren met bbq-en en een biertje, waren de meesten na ons avondeten al snel klaar om naar huis te gaan. Dus alleen met Nanne heb ik nog wat van de zwaardere levensvragen besproken met een biertje voor de volgende werkweek weer kon beginnen.

Maandag begon heel vroeg met een skype gesprek met Oostenrijk, waar Sara aan het werk was. Direct daarna heb ik met Ben nog een aantal spullen opgehaald uit onze container in de haven en meteen Carlos geholpen om wat te verhuizen. En daarna was het tijd voor de grote opdracht die al een tijdje lag te wachten: De tijdsplanning van de rest van het project. Tot ik op vakantie ging (nu over 2 dagen :D), was de tijd al erg snel gevuld en voor de periode eind Mei dat ik hier alleen ben, was het ook totaal geen probleem om ‘een paar’ klusjes te vinden. Voor deze tijd zal ik moeten zien hoe veel ik gedaan krijg en de rest zal in Nederland moeten worden afgewerkt. Volgende op de agenda was in Juni mijn deel van het project geheel af te ronden… Tsja, een zware bevalling. Met onze uitstekende theoretische opzet uitgewerkt op het NIOZ, konden we uitstekende resultaten halen. Een snelle berekening leerde ons, dat we om alles op tijd te kunnen filtreren, we ongeveer 8 extra man en 30 extra filtreersetjes nodig zouden hebben. Zeewater verandert namelijk over korte tijd door met name bacteriële activiteit. Aanmeldingen van vrijwilligers om voor een paar weken te filteren waren lauw te noemen, dus moesten we toch iets anders verzinnen.. Dit betekende uiteindelijk dat we meer dan de helft moesten snijden om op redelijke resultaten uit te komen met de middelen die we hebben. En een beetje doorwerken met z’n tweeën ook wel ;). Het plan hiervoor ligt nu bij mijn begeleiders in Texel. Qua planning hebben we nu nog een korte week over aan het einde van de periode als we ook weekends blijven werken, dus dat lijkt ook te doen. Een zware bevalling, al dat plannen en we waren dan ook allebei bekaf. Nadenken dat is toch echt niets bij dit soort werk ;). En de dag was nog niet half klaar: Na wat hersenloos werk, zoals het lab klaarzetten, de aquaria schoonmaken, shoppen voor benodigdheden, het wisselen van Ben’s autoband en een lekkere pizza, was het tijd voor de pubquiz. Blijkbaar was er toch nog enig denkvermogen over, want met een team van studenten van de cursus, behaalden ik, Nanne en Johannes de 5e plaats van 18, drie punten achter de nummer 1 en verpletterden we het team van Mark dat de week ervoor nog won. Een geslaagde en productieve dag dus.

Dinsdag was het tijd voor de incubaties met CCA, ofwel crustose coralline algae. Dit zijn dus ook een soort algen, al zien ze er niet zo uit. Het is een soort dun paars laagje dat er uitziet als deel van de koraalsteen. Het zijn namelijk algen die net als koralen een kalkskelet vormen -tot zo ver de biologieles. De CCA’s waren mooie schone algjes, dus schoot het filteren lekker op en waren we al om kwart over 5 klaar. Dit gaf me de tijd om snel te werken aan het nieuwe plan voor mijn experiment om naar mijn begeleiders te sturen. Daarna ben ik weer bij mijn moeder langsgegaan voor het avondeten en ook al hield het nog niet over, leek het gelukkig al een stuk beter te gaan.

Woensdag kon ik ‘uitslapen’ tot 9 uur en hebben we nog wat labbenodigdheden uit de container in de haven gevist. Daarna was het tijd voor een verkoelend duikje, omdat de dagen nu toch echt een stuk heter beginnen te worden richting zomer. Dit betekende ook dat wij eerder -ironisch genoeg- goed moesten zweten om een koelkast op te halen, die onze monsters koel moet gaan houden. De eerder genoemde duik was aan Playa Kalki, wat altijd goed is voor mooie vergezichten en grote vis. Veel tijd hadden we niet, omdat we turfalgen moesten verzamelen voor een volgende serie incubaties, maar ik heb toch nog snel een joekel van een yellowtail snapper gespot. De turfalgen zijn op Kalki gekweekt op mooie flesjes die Joost enkele maanden geleden op het rif zijn geplaatst. Hij was vriendelijk genoeg om 7 van de flesjes aan ons te doneren en we hebben er meteen een paar voor hem verzameld. Dat de flesjes niet op 5, maar op 12 meter te vinden waren, mocht de pret niet drukken (speurtocht onder water is altijd leuk!). Daarna ben ik weer richting het huis van mijn moeder en Louis gereden en voor de afwisseling heb ik maar eens een keer geshopt en gekookt.

De dondedag was onze ‘vrije dag’ in de week. Deze had namelijk helemaal niets met labwerk te maken en we hebben niet aan onze projecten gewerkt. Wel was het al aan het begin van de week duidelijk dat er een sponsteam uit de VS zou langskomen op het eiland voor 1 dag om de diversiteit aan sponzen in kaart te brengen. Ben had dus al snel besloten, dat ze wel wat hulp konden gebruiken, wij wat ontspannend duiken en dat het voor beide partijen interessant zou zijn elkaar te spreken. Dit alles is dan ook helemaal goed gekomen. Het team waarmee we werkten, bestond uit 4 hele relaxte mensen en ik heb nog niemand op dit eiland zo gestructureerd zien werken -een genot!-. We begonnen ‘pas’ om 8 uur met werken en ruim voor 5 uur waren we al klaar met alle 4 de duiken en al het transect-werk (het in kaart brengen van een gebied door kleine delen ervan in kaart te brengen). Tussendoor hebben we nog op het gemakje op uitnodiging van het team kunnen lunchen bij Hooks. Ook heb ik erg veel geleerd over de ecologie van sponzen in het algemeen en ook met het ontspannen duiken zat het wel goed. Ik hoefde niet veel meer te doen dan apparatuur meenemen het water in en zo nu en dan iets vasthouden. Zo had ik uitstekend de kans om op het gemakje plaatsen op het rif te verkennen. In de eerste duik kreeg ik zelfs een gratis show toen ik naast een school sardientjes lag. Eerst werden ze opgejaagd door 3 jacks, daar kwamen al snel 2 tonijnen bij en even later ook een grote barracuda. Op een andere duik heb ik een beerkreeft gezien, die je normaal bijna nooit ziet overdag, en ook een prachtig titanium mes gevonden. Deze moest ik helaas wel teruggeven aan één van de teamleden die hem net verloren was ;). Toen we later in de middag terugkwamen moesten we nog wel even snel ons werk voor de volgende dag klaarzetten en toen was het tijd voor een diner op uitnodiging van Team America (F… Y…!).

Het werk van de volgende dag bestond uiteraard uit het incuberen van turfalgen, gevolgd door het filtreren van water uit de incubatiekamers met (of zonder) turfalgen. Helaas was het wel goede vrijdag en wij waren dus onder de weinigen heiligschenners die werkten op het eiland, wat ook betekende dat ik 3 winkels afmoest voor het vinden van ontbijt. Na de incubaties die onverwacht snel klaar waren ben ik voor het avondeten langsgegaan bij mama, waarmee het nu echt al heel wat beter ging. En helaas ook dit keer moest ik er weer op tijd vandoor, want onze duikspullen moesten worden ingepakt voor een vroege duik op zaterdag en ik moest ook nog studeren voor mijn NITROX cursus.

NITROX cursus? O jawel, die was er ook nog inderdaad… Dus 2 uurtjes studie van de tijd die ik nog over had, zouden genoeg moeten zijn. Maar voor de cursus om 9 uur, moeten Ben en ik natuurlijk nog wel wat organismen uit de zee halen om in onze incubatiekamertjes te kunnen prakken. Omdat we al genoeg alg gehad hadden, was het nu tijd voor de koralen en vandaag verzamelden we Montastrea. Dit is een groot hardkoraal, dus met geslepen bijtel en hamer gingen we de koralen te lijf. We hebben 4 mooie stukjes kunnen verzamelen zonder het rif te veel schade te doen en in rap tempo. Dit was goed ook, want hierdoor konden we nog mooi ontbijten voor de cursus begon. De cursus bleek een 5 uur durende slijtageslag, maar het NITROX pasje is binnen! Dus voortaan kan ik ook duiken met met zuurstof verrijkte lucht. Na de cursus had ik nog even de tijd om mijn was te doen en mijn kamer eens een keer onder handen te nemen, want dat was ook weer lang genoeg geleden. En voor het diner heb ik mijn moeder en Louis ontmoet bij Surf & Turf. Een zeer geslaagde, gezellige en smakelijke avond, die ik later met een klein biertje heb voortgezet bij de buren bij Curasol.

Een klein biertje, want de zondag was er weer een volle dag werk aan onze verzamelde koralen. Ik zal er niet meer bij zeggen wat we daarmee hebben gedaan, want dat spreekt voor zich ondertussen… Wel was er die dag nog een enorme hoosbui, waardoor het water zelfs via de zuurkast naar binnen liep (erg geslaagd als je met zware zuren werkt!). Ook voor experimenten waarbij je de hoeveelheid DOC in zeewater meet is die geen hele geslaagde situatie, dus we zijn allebei bang dat we deze dag nog een keer moeten overdoen. In de avond zag alles er weer een stukje zonniger uit en heb ik lekker gegeten op de porch achter buiten en heb ik samen met Jon en misses Jon nog de klassieker Braveheart gekeken.

Na hard werken en weinig kansen om wat met mijn moeder te doen had Ben mij op haar laatste dag gelukkig nog een dagje vrij gegeven, dus hebben we de hele dag kunnen delen. We zijn in de ochtend op tijd naar het nationale park Christoffel gereden en hebben hier de hele dag in gereden en gewandeld. Ik had het vorige keer nog niet zo groen gezien en we hebben genoten van de prachtige vergezichten over bos en zee. De zee beviel ook erg goed, dus na een bezoek aan het park zijn we ook nog naar Shete Boka gegaan, waar we weer geen schildpadden hebben gezien, maar wel een enorme tarpon. Een heerlijk ontspannen dag, die wel verdiend was en waarin we veel bij hebben kunnen praten. In de avond zijn we nog een keer naar Surf & Turf gegaan, omdat dit wel erg goed was bevallen de eerste keer en heb ik als voorschot op mijn verjaardag een heerlijke kreeft gegeten :D (als bioloog houd ik namelijk van alle dieren, ook op mijn bord ;)). We hebben die avond samen gegeten met één van Louis legermakkers en zijn vriendin en dit waren ook erg toffe mensen. Dat kwam erg goed uit, want er was redelijk wat gesprekstijd te vullen; we waren om 7 uur bij het restaurant aangekomen, maar ik heb het daar nog nooit zo druk gezien. Er waren meer dan 70 mensen, met als resultaat dat het iets langer duurt om alle bestellingen te verwerken op een 4 pits gasstel. Maar ook al was het half 11, we hebben alsnog geweldig van het eten genoten.

De dag erna was het dan ook echt mijn verjaardag en ook wilde ik hier niet te lang bij stilstaan kon ik er echt niet aan ontkomen. Ik heb een stortvloed aan sms-, facebook-, email- en skypeberichten ontvangen en dit deed toch wel erg goed, dus nogmaals allemaal hartelijk dank hiervoor! Ik mijn best gedaan die dag om iedereen zo goed mogelijk van reactie te voorzien.. Er moest echter in de ochtend nog wel gewerkt worden, want de incubaties must go on! Wel een voorbereidende dag, dus op het gemakje en in de middag was ik wel vrij. We hebben dus rustig aan wat nieuwe kalkvormende algen verzameld bij de water factory en de duik afgemaakt met een half uurtje zinloos rondkijken. Op deze duik heb ik een aantal nieuwe krabben en kreeftjes op het rif kunnen ontdekken, dus erg leuk. Daarna ben ik met Ben en Kim naar de stad gegaan om een verjaardagslunch te doen met ook mijn moeder en Louis om wat vieren en afscheid van beiden te kunnen nemen. Dit is altijd vervelend en ik had echt het gevoel dat ik ze te weinig heb kunnen zien, maar zo gaat dat nu eenmaal en gelukkig hebben ze wel van hun tijd hier genoten. Na wat rondslenteren door de stad en een terrasje hebben we afscheid genomen en was ik nog net op tijd thuis om mijn vader en Sara te kunnen bellen. De ‘hele’ familie op 1 dag dus : ). Voor het avondeten zat ik ook gebakken –no pun intended-, want die avond heeft Kim een Indonesische soep bereid voor heel Carmabi en heb ik nog wat bier binnen geschoven voor het gehele gezelschap.

Is iedereen er nog? Mijn verjaardag was dus eergisteren, dus we zijn er bijna.. Woensdag was dus weer een dagje incuberen en filteren en een algehele vermoeidheid in de laatste weken verzameld, werd door de verjaardagsbiertjes niet veel beter. Toch hebben we ons er doorheen gevochten en met goed resultaat. Na de volle dag worstelen was er maar 1 goede oplossing: Ons aansluiten bij de Yellowhouse bbq, die de Uva studenten gaven, omdat ze dit weekend weer naar Amsterdam vertrekken. Vrijwel iedereen van Carmabi was aanwezig en het was erg gezellig! Maar omdat ik tegen tienen geen volle zinnen meer kon maken (vermoeidheid, geen bier) ben ik toch maar naar bed gegaan, wat handigerwijs maar een enkele verdieping hoger was.

Vandaag was dan ook aanmerkelijk makkelijker opstaan en met de pastechi van Ciceline was de dag meteen goed. Enige vermoeidheid was er nog en het was net als de voorgaande dagen enorm heet, maar we hebben de dag goed ingevuld door een hoop overgebleven zaken af te ronden. Zo heb ik eindelijk het destillatie-apparaat weer volledig aan de praat gekregen een nieuwe voorraad water aangelegd, de binnen- en buiteaquaria schoongemaakt en we hebben een volle middag geknutseld aan een transportsysteem voor onze watermonsters. Geen makkelijke opgave met wat voor handen hebben, maar we zijn er bijna… Vanavond heb ik met de overgebleven studenten gegeten en bijgekletst en na het plaatsen van deze lap tekst is het tijd om bij te slapen. Morgen is er namelijk nog een laatste maar erg belangrijke incubatiedag met de enige echte borende sponzen en dit weekend komt niet alleen mijn vader aan met Adrienne en de kids, maar zal ook nog mijn echte verjaardagsfeestje worden gepland (en mocht dit niet lukken, dan in ieder geval die van Jon en de koningin).

Dus ook voor alle koningshuisgezinden daar en iedereen die deze week jarig was, veel plezier dit weekend! En tot een volgend bericht. Ofwel over mijn week vakantie hier, of over de twee in Canada en New York. Ik kom er weer wel de komende weken..