Sara en de trip naar Queensland

Hey beste mensen,

Sara is vorige week aangekomen in Australië, dus zoals aangekondigd zou het even rustig worden op de website… Helaas moest ik deze week wel op de uni aanwezig zijn om de nodige opdrachten af te werken en in te leveren, dus heb ik haar even alleen moeten laten en ze is een paar dagen naar Sydney. Gewoon omdat dat een hele toffe stad is en zonde om te missen als je hier bent, maar ook om niet alleen hier op stap te moeten in het enorme noodweer. Er is in de buurt ook niet veel meer te zien na een paar dagen :). Maar door uitval van een volle dag les, heb ik nu toch even de tijd om iedereen weer helemaal bij te praten. Laat ik bij het begin beginnen!

Vrijdag een dikke week terug, lever ik mijn laatste opdrachten die week in en na mijn verplichte practicum verlaat ik Warrnambool per trein om mijn vriendinnetje te gaan zien! Ze komt over ongeveer een uurtje aan, dus we hebben afgesproken dat ik halverwege de treinreis uitstap in Geelong, zodat ze mij daar met haar huurautotje kan ontmoeten. Het eerste contact is niet wat je er van mag verwachten, maar ik vind het niet heel vreemd dat je niet volledig gelukkig bent als ze je de snelweg naar Sydney hebben opgestuurd in plaats van die naar Geelong... Dus na wat getier over de telefoon, kan ik Sara gelukkig vertellen dat het station van Geelong erg makkelijk is te vinden midden aan de snelweg en dat bespaard weer wat ellende voor het vervolg van haar reis. Ik besluit het beste te maken van de nog enkele uren wachttijd en een wandeling te maken door het noorden van Geelong. Van tevoren wist ik niet echt wat ik van het station Geelong North moest verwachten en het droevige perronnetje en aangelegen industrieterrein lijken mijn ergste vermoedens te bevestigen. Als ik echter de woonwijk aan de andere kant van het station in loop, wordt ik verrast door enorme kasten van huizen –met meer dan 1 verdieping!- en een hoop vriendelijke mensen met kinderen nog op staat in het donker (8 uur). Niet de hopeloze suburb die ik had verwacht en na een minuutje of 10 stappen, sta ik een park aan een wonderschone baai met aan beide zijden de mooi verlichtte stad.Super! Ik doe hier een klein rondje en ga terug naar het station om me nog even in te lezen in één van mijn vakken en enkele saaie uurtjes later is ze daar!

Het is heel erg goed om elkaar weer te zien en na een lange omhelzing en een gezellig hapje en drankje zijn we op weg naar Warrnambool om goed wat bij te praten. Dat schikt want het is nog een goed gat in de nacht rijden, maar aangezien Geelong net als mijn huisje aan de Princess Highway ligt, is het in één ‘rechte’ lijn naar huis. Aangezien het hier toch echt wel een stukje heuvelachtiger is -zelfs aan de kust- dan in ons kikkerlandje, is het niet helemaal rechtdoor rijden, want er zijn meer dan genoeg scherpe bochten en snelheidsbeperkingen. Maar kaartlezen is niet nodig, alleen het ontwijken van kangaroes en ander gespuis op de lange wegen van Victoria is noodzakelijk. Thuis aangekomen blijkt het inderdaad erg koud vergeleken met Nederland en ook slapen onder drie dekens is niet genoeg om rillen te voorkomen zo blijkt, dus de volgende dag lekker het matras in de woonkamer onder de verwarming gegooid :).

Enig vervelend detail was nog wel dat het enige weekend dat ik aanwezig moest zijn voor mijn online cursus “The Seas, their use and misuse’ precies in dit weekend viel. Dus de volgende morgen was vroeg uit bedje, boterhammen pakken en op stap! Gelukkig had ik al een enorme stapel folders voor Sara gespaard en was het voor het eerst in weken zonnig, warm en droog. Dus genoeg te doen voor Sara in good old Warrni terwijl ik zit weg te slaven op school ;). Heel spannend was mijn practicum dag echter niet. Na het voorlezen uit een kinderboek –dit was geniaal!!- gaat mijn professor verder met het vertellen wat gifstoffen precies zijn en hoe we de toxiciteit hiervan bepalen. Dit was dus niet heel erg beoeiend of vernieuwend... En we krijgen ook nog een aantal goede feiten en cijfers over sigaretten –hij drukt mij en Steve een keer of 10 op het hart dat hij er niet staat om rokers te beoordelen en hoe blij hij is met onze eerlijke input en verzamelde peuken-. Niet alle feiten zijn nieuw vor me, maar ik had geen idee hoe veel vervuiling er ontstaat door mensen die peuken weggooien buiten de prullenbak. Ongeveer 4,5 biljard per jaar en daaraan gekoppeld alle gifstoffen die uit de filter weken in de omgeving en vooral in de oceanen terecht komen; onstellende cijfers. Dit wordt onderstreept door de peuken die ik en Steve bij hebben voor 2 uurtjes te weken in een bekerglas water, ziet er inderdaad niet geweldig uit en de metingen bewijzen dit... Gelukkig schaadt ik alleen mezelf en gooi ik de restjes van mijn vuile gewoonte netjes in de prullenbak ;). –Mijn andere professor die me deze week zag roken drukte me wel op het hart dat sigartten naast een healt hazzard ook een wealth hazzard zijn, hehehe-
De proeven voor de twee dagen zijn weer minder spectaculair: We voegen verschillende concentraties van de geweekte filters toe aan eitjes van kleine beestjes en tellen voor iedere concentratie hoe veel eitjes uitkomen. Verslagje schrijven en dat is dat...

Gelukkig zijn de dagen wel erg ontspannend en ook ingericht op mensen die vanuit Geelong en Melbourne het vak komen volgen en geen eten bij zich hebben. Lange pauzes dus en goede gelegenheid om Sara te ontmoeten voor de lunch! De eerste dag op Logan’s Beach, waar Sara toevallig net vandaan kwam en meteen Warrnambool grootste attractie had gezien: De Southern Right Whales. Het zijn er weer erg veel, ze liggen dicht voor de kust en het is goed lunchen in het lente-zonnetje. Ook kunnen we de verrichtingen van één van mijn studiegenoten Mick volgen, die van het uur gebruikt maakt om tussen de walvissen in nog een paar golven te pakken.
Sara verkent nog een beetje van de stad, terwijl wij nog wat seamonkey-eitjes tellen en daarna pikt Sara me op voor de boodschappen en een gezellig biertje in de Flying Horse met veel bekenden van de uni en mijn laatste stapsessie aldaar. Daarna een heerlijk ontspannen avond samen met een eigen gekookt diner –en nog stiekem een beetje footy voor mij, ik weet het... maar wat doe je er aan ;)-

Zondag is een beetje van hetzelfde, met dat verschil, dat de dag een beetje vroeger eindigt voor de mensen die nog ver te reizen hebben. Dat komt dus erg goed uit, want we hebben hierdoor nog een paar goede uren licht over om een kijkje te nemen in het Tower Hill parc, die vulkaankrater waarover ik eerder vertelde. We hebben erg veel geluk en komen meteen 2 schattige koala’s tegen en een enorme groep kangaroes. Er is niemand in het park en omdat het al begint te schemeren komen we haast alle dieren tegen die er zijn te vinden: Walibi’s, Emu’s en veel meer koala’s en kangaroes. Combineer dit met een enorme groep walvissen met kalveren en dat is niet slecht voor je eerste twee daagjes in het land! Daarna wilden we graag naar Port Fairly gaan voor een hapje en een drankje, maar hoewel de stranden nog steeds wonderschoon zijn, ziet het verlaten dorpje er erg droevig uit in het donker. Niet een erg gezellige omgeving, dus rijden we terug naar Warrnambool voor het avondeten in een gezellig surf-restaurant. En daarna vroeg naar bedje, want maandag is het zo ver: Queensland! Zon! Zee! Warmte!

De reis naar het vliegveld verloopt voorspoedig en ook tijdens de vlucht is er geen vuiltje aan de lucht –niet nadat we de staatsgrenzen van Victoria zijn gepasseerd althans ;)-. We reizen lekker licht met alleen ons rugzakje en hebben dus alle grote flessen shampoo, tandpasta en dergelijke achter gelaten voor de veiligheidscheck. Niet nodig zo blijkt, want de beveiliging op nationale vluchten blijkt echt enorm veel soepeler dan we gewend zijn! Het enige dat niet mag, zijn scherpe voorwerpen als messen en scharen en geopende drankjes of blikjes. Ik denk dat je zelfs zo een jerrycan benzine mee mag nemen :S. Het is wel verbazingwekkend hoe veel mensen alsnog een schaar in hun baggage hebben, terwijl dat dus zo ongeveer het enige is dat niet mag.. Dit levert veel aandoenlijke taferelen met smekende oude dametjes op. Maar wel erg tof dat het allemaal zo soepel gaat, want op de terugweg kunnen we makkelijk 4 stuks handbaggage meenemen zonder iets in te checken.

Eenmaal aangekomen op Maroochydore national airport blijkt meteen dat we een enorm goede keuze hebben gemaakt. Hoewel Maroochydore niet heel noordelijk ligt, is het nog aangenaam warm hier in de avond. We halen ons huurautotje af en gaan meteen voor een lange rit van een paar uurtjes naar onze ‘stad’ van keuze voor de avond: Noosa. Noosa is een wel gekende badplaats en ik zal hier niet meer vergelijken met Renesse, maar het is meer een populaire badplaats aan één van de costa’s. Het is nog wel buiten seizoen, dus het is vrij eenvoudig om een plekje te vinden in één van de backpackers uit onze reisgids en een gezellig plaatsje te vinden in een lokale bar/restaurant. Erg goed te doen hier, al is het wel erg rustig als we wat later een plekje zoeken in één van de populaire bars voor een biertje. De backpackers ziet er een beetje shabby uit, maar we zijn hier toch alleen om te slapen, dus dat mag niet hinderen. Als we terugkomen hangt er ook een heerlijke lucht in de kamer van het eten van onze Koreaanse buren, die mensen hebben de goede kruiden gevonden voor een heerlijke maaltijd! Na een korte en toch enigszins koude nacht, gloeit het zonnetje weer vol in de ochtend. En alles ziet er super mooi uit in het volle daglicht. We kopen alle voorraden die we nodig hebben voor de komende dagen, sturen een paar kaartjes en besluiten wat te doen voor de komende dagen.

We willen erg graag naar Fraser Island, een enorm eiland voor de kust van Queensland en kunnen vanuit Noosa makkelijk een trip regelen. Dit is wel erg lang varen voor iemand die snel zeeziek is en ook erg prijzig, dus we besluiten verder te rijden richting Hervey Bay, een plaats maar een half uurtje varen met de pond van Fraser Island. Een prima keuze zo blijkt! Onderweg kunnen we genieten van de vele schattige kustdorpjes een een scala aan prachtige flora en fauna. In het dorpje vinden we een geweldige paradijselijke resort voorzien van alle faciliteiten die je nodig kan hebben met een kleine, maar brandschone kamer. En dat alles voor maar 15 euro per persoon per nacht. Ook bezoeken we meteen het lokale bezoekerscentrum, waar we erg vriendelijk worden geholpen en een super trip kunnen boeken naar Fraser, gecombineerd met een middag whale watching. Er zit helaas geen overnachting op Fraser in het pakket, maar dat mag niet hinderen met het geweldige hostel dat we op het vaste land hebben gevonden.

Onze eerste volgende dag bestaat uit een heerlijk ochtendje aan het parelwitte strand van Hervey Bay, gevolgd door een volle middag van 4 uur whale watching. Hier komen in deze tijd van het jaar bultrug walvissen voorbij! Degenen die we allemaal kennen van plaatjes, films en het WNF uiteraard. Het gaat ondertussen een stukje beter –nog steeds niet super- met deze enorme wonderschone zeedieren en er komen enkele honderden voorbij de kust om naar het koude zuiden te trekken voor de zomermaaltijd. In de zomer komen enorme hoeveelheden voedingsstoffen naar de oppervlakte aan de polen en daardoor ontstaat een feestmaaltijd van plankton voor deze reuzen. We worden dan ook zeker niet teleur gestleld en komen een kleine 10 walvissen tegen. Ook de zee is heerlijk rustig, dus dat zit mee. Aangezien je als walvis niet veel anders te doen hebt op een dag dan zwemmen, eten en spelen, krijgen we vele kunsten te zien. Walvissen die zwaaien, ondersteboven langs komen zwemmen, met de staart op het water slaan en opspringen uit het water voor een bommetje. Geweldig! De bemanning neemt ook rustig de tijd om je alles te laten zien en te vertellen, dus een prachtige ervaring, zeker aan te raden mocht je de kans hebben. De wetgeving tegen het maken van geuiden om de dieren aan te trekken wordt niet geheel serieus genomen en hoewel dat vervelend lijkt voor de dieren, vinden ze het geweldig om hun knsten te vertonen en komen tot vlak onder de boot langszwemmen. Erg indrukwekkend. Nadat we enkele honderden foto’s hebben verzameld is het echter weer tijd om op wal aan te gaan en na een heerlijk diner is het weer tijd om ons bedje te vinden, want voor morgen staat de dag naar Fraser Island op het programma, met opstaan om half 7.

---Wordt vervolgd---