Beijing, Capital in the North

Het land met de meeste inwoners te wereld, maakt vanaf aankomst meteen een enorm indrukwekend indruk. We staan met grote verbazing te kijken naar de hoeveelheid van alles hier. China heeft het werkelijk waar allemaal. Het platteland is compleet gecultiveerd met gewassen, enkel in de steilste bergen staan de kuddes te grazen. De rivieren worden in banen geleid door dammen, waarbij elektriciteit wordt opgewekt, boven op de bergen staan windmolens. De straatverlichting werkt zelfs in de kleinste dorpjes op zonne-energie….
De steden zijn compleet in aanbouw. Verschillende rijstroken-brede wegen worden aangelegd, bruggen staan in de steigers en overal, maar dan ook overal torenhoge flatgebouwen om de vele Chinezen in te huisvesten.

Je ziet een enorme hoeveelheid aan armen, maar ook aan rijken, allen gestructureerd en geordend in het correcte deel van de stad. Zelfs in de armste wijken lijkt alles compleet volgens schema te lopen. Vanuit de trein zagen we reeds massa’s fabrieken en grote industriële dorpen. Dit land is zo machtig in zijn alles.

Ik ben vooral onder de indruk van dat besef. China is een bom van potentie. Het heeft de meest rijke geschiedenis misschien wel, kent een ongelooglijk eigen cultuur en maatschappijvorm, heeft het geld en de resources en lijkt op zoveel vlakken zo enorm ontwikkeld. Een mooi voorbeeld daarvan vond ik de metro in Beijing. Tussen de stations, wanneer de metro door een donkere tunnel rijdt, zijn de muren buiten de metro bezaaid met lcd schermen die in het tempo van de rijdende metro flashy reclame op je afvuren. Ongelooflijk!

Natuurlijk zijn er tussen die meer dan een miljard mensen genoeg die niet compleet mee profiteren van China’s welvaart. Die struinen langs de prullenbakken op zoek naar plastic flesjes of eten. In het platteland zie je genoeg boeren het land ploegen met hulp van een ezel, of die met hun groenten op hun gammel fietsje naar de lokale markt op weg zijn.

Maar toch heerst dat gevoel van oppermacht eigenlijk onbewust overal wel. Wanneer we de prachtige verboden stad bezochten (samen met duizenden andere toeristen), bedacht ik me China er misschien wel voordeel heeft aan gehad om los van een Westerse invloed zich te kunnen ontwikkelen. Daardoor heeft het land en de cultuur toch veel meer een uniek karakter. En hoewel ik niet echt voorbeelden kan noemen, doen ze heel veel dingen gewoon net iets anders, terwijl de rest van de wereld gewoon het Westerse voorbeeld volgt.

Anyway, Beijing is geweldig! Ik zou er kunnen wonen! Ons verblijf in het centrum centrum van de stad kwam dan ook heel erg handig uit. Lekker wandelend konden we de meeste bezienswaardigheden bezoeken, en dat vanuit de Hatong (kleine straatjes). Eerste avond in China moest Peer gelijk zijn ware natuur laten zien door in de fameuze ‘snack street’ geroosterde zijderupspoppen eten (zie foto). Niet onsmakelijk zei hij, maar ook niet echt lekker. Aan de verleiding van levende schorpioenen heeft hij gelukkig kunnen weerstaan :)

Lang zijn we niet in Beijing geweest, 2 daagjes, want begin september vliegen we vanuit Beijing naar Zuid-Korea en dan verblijven we nog enkele daagjes in the Capital. Mao zal tot dan nog even moeten blijven liggen voor een bezoekje. Gisteren zijn we in het historische stadje Pingyao aangekomen, ten Zuiden van Beijing. Een compleet andere ervaring, waarover snel meer!

Dikke zoenen aan iedereen thuis,
Sara