Hoog tijd voor een update

De laatste keer dat ik iets liet weten, was de zondag van carnaval, dus meer dan hoog tijd voor een update! Zoals enkelen van jullie al hebben gezien op Facebook, zijn we met een gezellig gezelschap afgereisd voor de carnavals-parade. Meer Braziliaanse stijl dan Nederlands met prachtig uitgedoste mensen en op de wagens enkel een DJ of een live band voor die heerlijke Caribbean vibe. Het was een prachtige warme dag van 30+ graden en er waren veel mooie mensen en goede muziek…. Ik heb het echte Carnaval gemist mensen :’(

Na een parade van enkele uren, een drankje en geweldig eten, zijn we weer op tijd naar huis gereden, want de volgende dag moest er toch weer worden gewerkt. Uit verschillende hoek krijg ik te horen, dat het er toch wel lekker is om 5 maanden vakantie te hebben en dat er uit mijn verhalen weinig van werk blijkt. Ik zal ook zeker niet klagen met de werkdruk en mijn werkplek, maar het is toch tijd om dit even op te helderen denk ik… Ik maak namelijk vaak erg lange dagen en minimaal 50 tot 60 uren per week. Dit gaat niet allemaal op de Nederlandse efficiëntie, maar dit is op het eiland simpelweg onmogelijk. Chemicaliën halen kost je een halve dag, duiken brengt op sommige plaatsen veel reistijd met zich mee en ook helpen we veel anderen. Omdat ik denk dat velen van jullie geen idee hebben waar ik het over heb als ik het over mijn project heb -en hier ook misschien wat minder in zijn geïnteresseerd ;)- houd ik het meestal kort over het werk. Mocht je toch meer willen weten, laat je horen zou ik zeggen! Kortom veel werk, op een haalbaar tempo hier. Owja, en het weer is ok ;)

Nu dat uit de weg is… De maandag van carnaval was een redelijk gemoedelijk dagje, want allereerst zijn we gaan duiken op Playa Kalki aan de andere kant van het eiland. Enkele sponzen zijn daar verwikkeld in een strijd op leven en dood –je ziet het echt gebeuren! … als je iedere week op dezelfde plaats terug komt ;)-. Maar om dit goed te kunnen volgen, hebben we iedere week dus enkele plaatjes schieten. Het enige dat ik hoefde te doen, was dienen als buddy, terwijl Ben zijn foto’s maakte. Dus het was een heerlijk ontspannen duikje met heel veel naaktslakjes. Daarna hebben we de Carmabi-boot een goede schrobbeurt gegeven, omdat dat nu eenmaal ook moet gebeuren en we hebben een aantal lichtmetingen gedaan als test voor latere experimenten.

De dag erna heb Valerie, één van de Frenchies (French Canadian noemen ze het zelf) geholpen met haar project over de begrazing van algen door vissen. Hiervoor hebben we een aantal plaatjes op het rif geplaatst en een aantal van deze plaatjes ingesloten in kooien (dus wel kooi = geen begrazing, geen kooi = begrazing). Dit zijn vaak lange duiken vlak tegen de maximale toelaatbare bodemtijd aan, maar we doken op de site ‘Spanish Water’ waar het altijd een genot is om een veiligheidsstop te maken op 6 meter. Vooral het ondiepe gedeelte van deze stek staat namelijk vol prachtige koralen en iedere duik kom je er weer leuke kleine visjes tegen die je nog nooit hebt gezien. Dit komt waarschijnlijk omdat aan de baai een mangrove groeit, waar veel verschillende jonge vissen kunnen opgroeien, veilig tussen de boomwortels. Met twee lange duiken hadden we wel een goede verlate lunch verdiend en daarna zijn we nog een keer gaan snorkelen voor Carmabi om de kooien die daar staan te inspecteren. Ook had ik nog een prachtig anker gevonden dat ik heb teruggesnorkeld –weer zo’n woord dat te weinig wordt gebruikt!-. Maar verder was er weinig spannends te vinden onder water. En die avond was het weer tijd voor dezelfde carnavals-parade van zondag, maar dan in het donker, met lichtjes en ook een drankje op zijn tijd. Dus ook de avond was weer erg gezellig.

Woensdag was ook een erg mooie dag. We hebben namelijk allereerst weer een langdurend incubatie-experiment gedaan, dit keer met onze bruine sponsjes. En daarna, verrassing… (voor velen van jullie en ik wist het ook pas een week van tevoren) was het tijd om Sara af te gaan halen aan het vliegveld! In één woord geweldig natuurlijk en we hebben het beste gemaakt van onze 10 dagen samen op het eiland. De eerste avond hebben we lekker voor onszelf genomen, een beetje van de omgeving verkend en intiem gedineerd.

Enig nadeel van het verrassingsbezoek, was dat er nog wel gewerkt moest worden. Zowel voor mij als voor Sara. Dus in de ochtend zijn we weer vertrouwd naar Carmabi gereden en terwijl de misses aan de laptop aan de slag was, heb ik met Ben nog wat incubatie-experimenten gedaan met onze gele en rode sponzen met dit keer kleinere incubatiekamers. Wat later in de middag waren we hier helemaal mee klaar en hadden we nog de tijd om met z’n tweetjes met een perfect lage zon te snorkelen in the Blue Room. Een lastige plek om te snorkelen, maar Sara heeft haar angsten perfect overwonnen en het was een geweldige ervaring. Daarna hebben we weer heerlijk samen gedineerd in een rustiek restaurantje in een oud landhuis.

De vrijdag hebben we van Ben ook vrijaf gekregen, dus hebben we heerlijk de toerist uitgehangen in Willemstad. De binnenstad bekeken en geshopt zoals dat hoort. Toen we in de avond thuis kwamen had de begeleider van ZMT -ook wel Team Germany of liefkozend Panzergruppe Eins genoemd- een heerlijke schotel van geit/kabritu voorbereid en er was meer dan genoeg voor ons om ook aan te schuiven. Ook Ben was er en het phytoplankton team van Joost, Amanda en Katy, dus het was een gezellige avond.

Op zaterdag hebben we heerlijk ‘uitgeslapen’ en onszelf onder het genot van een English Breakfast in het plannen van ons leven, trouwdagen en wereldtrips gegooid. Er moest in de middag ook nog een beetje worden gewerkt en na enkele frustraties hebben ik en Ben met onze gecombineerde expertise de spectrophotometer gerepareerd, zodat we nu Transparant Exopolymer Particles (lees: slijmdeeltjes) in het water van onze incubatiekamers kunnen meten. En omdat de avond nog jong was, zijn we na het diner afgereisd naar Bermuda. Eindelijk een echte club! Dus enkele biertjes –en cola voor ondergetekende chauffeur- en een hoop exelente dansmoves later, konden we moe maar voldaan weer naar huis keren om nogmaals een ochtend heerlijk uit te slapen.

De zondag ben ik de ochtend begonnen met het kijken van NAC-Feyenoord, heerlijk vertrouwd voor de buis met mijn vader en Thom via Skype. Het was helaas niet echt om over naar huis te schrijven –al doe ik dat toch- maar wel gezellig en vertrouwd. Daarna zijn we weer de toerist gaan uithangen bij het Seaquarium, waar we nog mooi de dolfijnenshow hebben kunnen meepakken en al het andere onderwaterleven van de Cariben hebben mogen aanschouwen. En omdat we toch waren, heb ik het natuurlijk niet kunnen laten om enkele vragen te stellen aan enkele medewerkers van SECORE (Sexual Coral Reproduction). SECORE werkt in samenwerking met het Seaquarium aan een project om koralen te kweken en terug te plaatsen op het rif. Erg vriendelijke mensen, die me meteen alles hebben laten zien van waar het werk waar ze mee bezig zijn. En zo werd het ook nog een mooie leerzame dag. Daarna zijn we heerlijk gaan eten bij één van mijn favoriete restaurants aan het strand, Surf en Turf, waar we onder het genot van een drankje en de ondergaande zon, hebben kunnen genieten van de beste visspecialiteiten van het eiland, met onze voetjes in het zand. En, omdat we toch aan de goede kant van het eiland zaten, zijn we nog even doorgereden naar Wet & Wild voor een drankje met al onze vriendjes van Carmabi.

Maandag was er weer werk, maar Ben was wederom zo vriendelijk om mij met Sara een halve dag vrij te geven (deze week was misschien niet de beste om mijn argumenten van 50 tot 60 werkuren per week kracht bij te zetten). In de ochtend zijn we naar Westpunt gereden, waar ik eerst weer samen met Ben foto’s heb gemaakt van de rivaliserende sponzen. Ondertussen kon Sara al snorkelend genieten van het onderwaterleven op Playa Kalki. Daarna zijn wij en Ben ieder ons eigen weg gegaan en vanuit Playa Kalki hadden we de perfecte gelegenheid om een bezoek te brengen aan Watamula, de meest Westelijke punt van het eiland. Een prachtig uitzicht over de oceaan en een heerlijk onstuimige rotskust. Het weer wilde helaas niet erg meewerken, dus erg lang hebben we er niet van genoten. Terwijl het enigszins opklaarde zijn we doorgereden naar Shete Boka, waar je normaal gezien vanaf de kust schildpadden zou moeten kunnen zien, maar dit was ons vandaag helaas niet gegund. Wel hebben we weer een prachtig uitzicht over de Noordkust van het eiland. Na een kort en glibberig bezoek aan het park (de jeep kon de natte weg net hebben) zijn we doorgereden naar St.Willibrordus (waar ons Kiara woont, witte wel) om nog wat flamingo’s te spotten. Een mooie dag samen dus, maar maandag blijft maandag, dus voor we ons naar de pubquiz begaven, zijn we bij Jasper, Vos, Amanda en Katy aangeschoven voor een heerlijke pizza bij het restaurant naast de pub. Ook de pubquiz was een groot succes met een record aantal punten. Op één of andere manier hadden we deze week niet alleen de normale vragen goed, maar ook een record aantal punten in de muziekronde…

De dinsdag was een dag van voorbereiding, zoals die er ook altijd weer bij horen. In de ochtend hebben we alles klaargezet voor nieuwe incubaties op woensdag en zijn we naar de duikshop gereden om al onze apparatuur in orde te laten maken. Deze was helaas op maandagmorgen gesloten :S dus het werd een mooie Curaçaose ochtend met veel moeite voor weinig. Gelukkig waren we wel meteen in de buurt voor het postkantoor, zodat Ben nog wat officiële zaken kon regelen en ik en Sara onze kaarten konden versturen, want bij het postkantoor hebben we Sara ontmoet voor een heerlijke lunch in de stad. Dit was erg gezellig en ook zeker erg lekker (de geit is altijd goed hier!), maar daarna moesten we weer verder aan de voor bereidingen op woensdag. Met Rene heb ik een duik gemaakt om wat algen te verzamelen voor onze incubaties en Rene maakte meteen van de gelegenheid gebruik om het rif van wat lionfish te ontdoen met zijn nieuwe puntige speeltje. De avond werd een rustige, want de woensdag zouden de experimenten vroeg moeten worden ingestart. En ook voor Ben was het zaak om vroeg te gaan slapen, want de volgende 3 dagen kon hij op reis met Jasper en Vos naar Bonaire voor een paar dagen duiken. Dus we zouden het de komende dagen –Renes laatste hier- zonder Ben moeten doen.

En dat we woensdag weer vroeg startten, was maar goed ook. Want hoewel de incubaties naar wens verliepen, liet het filtreren wat te wensen over… Zoals jullie misschien/hopelijk/denk ik weten, is het mijn doel om uit te vinden wat de borende sponzen precies eten. Als we dus sponzen incuberen, wordt er stof uit het water gehaald. De algen die we deze dag incubeerden laten echter een hele hoop troep los in het water. De eindconclusie: Alle filters raakten min of meer verstopt of op zijn minst vol en 16 uur -en een romantisch diner met hamburgers op een picknicktafel- later waren alle watermonsters door de filters gelopen. De woensdag was een Beauty dus..

Donderdag had ik vroeg met Rene afgesproken bij Snake Bay, zodat Rene na de duik nog wat van zijn dag zou over hebben. Ben had ons namelijk gevraagd om in zijn afwezigheid een aantal gele sponzen te markeren, zodat we die later makkelijker konden uitboren en gebruiken. We hebben 5 mooie exemplaren gevonden en daarna heb ik nog een duik gemaakt om Britt te helpen met het verzamelen van haar sponzen. En omdat de middag nog jong was, heb ik met Sara –die die ochtend heerlijk heeft uitgeslapen en later wat gewerkt- nog even geshopt, het eiland rondgereden en daarna hebben we heerlijk gegeten bij Chopstix, de beste sushi op het eiland!

Vrijdag hadden we onze welverdiende dag vrij en zijn we heerlijk ontspannen weer naar de Westkant van het eiland gereden. We hebben geshopt, gewandeld, aan het strand gezeten, de hele dag lang. In de avond zijn we snel Chinees gaan halen bij onze favoriete fast-food place in Boka Sami, voordat we zijn afgereisd voor het afscheid van Rene :’(. Een gezellige avond met een voor veel mensen zeer emotioneel afscheid. De dag erna hebben we saampjes nog met Ben geluncht bij de buren van Carmabi (Hook’s/Pirate Bay), voordat het tijd was voor mijn emotionele afscheid. Het was zo fijn om Sara hier te hebben en het voelde zo ‘normaal’, maar helaas komt aan alles een einde. Daarom was het goed dat ik meteen werd afgeleid door nog een duik met Britt om meer sponzen te verzamelen. Dit keer de spons die ze wetenschappelijkerwijs ‘pink fluffy’ noemen. Een prachtige duik waarin we ook nog conch, kreeft, een enorme krab met kleintjes en een schilpad tegenkwamen, die fijn alle kwallen in de baai aan het opeten was. De volgende afleiding was ook een zeer geslaagde: Pool-party / bbq bij Vos thuis!! Voor het feestje moesten we nog wel even een duikfles ophalen… “Echt? Daarvoor?” “Uhuh..” Dus reden we snel nog even naar Carmabi om een fles op te halen, waarbij ik mijn auto achteruit tegen een boom heb geparkeerd. Ik was er nog niet helemaal bij denk ik.. :$ Het was wel een geweldige party! Veul vlees, dronken idioten, in een zwembad, Jasper die met volle duikset in het 2 meter diepe bad springt, harde muziek met rare dansjes, honden die alles dat uit het zwembad komt willen aanvallen en een deuk in de auto van de enige nuchtere chauffeur. Jullie kunnen je voorstellen dat ik –na thuiskomst om half 7- een hele hele lamme zondag heb gehad om het weekend af te sluiten. Ik ben in de middag begonnen met een paar afleveringen True Blood en in de avond zijn we samen gaan zitten voor de topfilm Tropic Thunder. De download speelde helaas maar op 4/5 van normale snelheid, maar hierdoor kon iedereen die achterover gezakt zat in een stoel ook alles goed volgen.

Omdat ik ondetussen al een enorme lap tekst heb en ondanks dat toch al kort door de bocht heb moeten zijn, hier een samenvatting/collage-verzameling en tevens korte revisie van mijn afgelopen 2 weken:
We hebben meer gequizt en daarbij afscheid genomen van Katy en Jasper. Enkele Duitsers zijn naar Curasol verhuisd aan de overkant van de straat. De duikshop was later wel open ;). We hebben gedoken en gesnorkeld om onze sponzen te verzamelen, ook al kon ik de boeitjes die ik en Rene hadden gemaakt op Snake Bay niet meer terugvinden tot een nachtduik enkele dagen later. Er komt een samenwerkingsproject van Ben en Joost, waar ook Mark en Jasper aan zullen meehelpen en hier ben ik helemaal in ingelezen. Ik zal binnenkort meedoen aan een Nitrox-cursus. Nitrox is een luchtmengsel, waarmee je nog langer in de wondere-wereld van de oceaan kan blijven. Alle dagelijkse zaken als het schoonmaken van aquaria en apparatuur zijn ook netjes van het lijstje gevinkt. We hebben een goede mannen-avond gedaan, waarbij we nog meer vlees dan normaal op de bqq hebben gegooid, groenten verboden waren, flink is gekaart en gedronken en waarbij ik maar 1 persoon hard onder de kin heb geraakt. Er zijn voorbereidingen gemaakt om onze sponskernen open te zagen, zodat we kunnen bepalen hoe veel volume spons er in de kernen zit. Er is naar het Nederlands elftal gekeken. We hebben een geweldige nachtduik gemaakt op Snake Bay met een enorme krab, kreeften en een octopus. Er is nog een drankje gedaan met Jon en Nanne en de dag erna Dodgeball gekeken met dezelfde heren en een drankje –het vermoeden begint te komen, dat hun komst niet heel goed is voor mijn slaappatroon-. Er is meer gedoken en verzameld en de aquaria voor het houden van onze dieren/algen zijn verplaatst en opnieuw geinstalleerd. Er is nog veel meer geincubeerd en nog veel meer TEP gefiltreerd en gemeten. En tot slot is ook Linda (vriendin van Sara en Cath) op bezoek geweest, waardoor ik veel mooie duiken heb gemaakt op de late middag en in de avond.

Linda staat morgen weer op het punt van vertrekken en het weekend staat weer voor de deur, dus er is vast nog genoeg te beleven in de komende dagen. Maar dit lijkt me meer dan voldoende voor nu .

Tot een volgende keer maar weer met een snellere en ook kortere update!